Geometria wykreślna (ćwiczenia)

Opis przedmiotu
Informacje ogólne
Organizator:Wydział Nauk Przyrodniczych i Technicznych - Instytut Matematyki, Informatyki i Architektury Krajobrazu
Kod ECTS:16900-XXXX-CWI0087
Kierunek studiów: Architektura Krajobrazu (stacjonarne I stopnia)
Lokalizacja w planach rocznych:
Etap:Rok I - Semestr 2
Punkty ECTS: 0
Forma zaliczenia: Zaliczenie na ocenę
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Lokalizacja w programie modułowym:
Moduł programowy:Przedmioty obowiązkowe » Geometria wykreślna
Efekty kształcenia:
K_K01krytycznie ocenia nabytą wiedzę i kompetencje oraz konfrontuje je na polu zawodowym
K_K02samodzielnie i we współpracy z ekspertami rozwiązuje problemy zawodowe z wykorzystaniem nabytej wiedzy i umiejętności
K_K06uznaje odpowiedzialność architekta krajobrazu za podejmowane decyzje zawodowe, z uwzględnieniem dorobku i etyki zawodu
K_U01posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej
K_U03podejmuje działania i zadania inżynierskie z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, narzędzi i materiałów, niezbędnych do projektowania i realizacji obiektów architektury krajobrazu
K_U04rozwiązuje zaistniałe problemy zawodowe dostrzegając wady i zalety podejmowanych działań
K_U05potrafi stworzyć koncepcję i opracować dokumentację projektową oraz wykonawczą obiektów architektury krajobrazu według zasad i wymogów formalnych, a także za pomocą technik komunikacyjnych potrafi zaprezentować osiągnięte wyniki w środowisku zawodowym i poza nim
K_U07potrafi wyszukiwać i analizować informacje pochodzące z literatury, baz danych oraz różnych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U09ma umiejętność poszerzania swojej wiedzy, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania zawodowego oraz rozwoju osobistego
K_U14potrafi pracować indywidualnie i w zespole oraz wyznacza hierarchię i kolejność działań
K_U17potrafi ocenić przydatność metod i narzędzi służących do rozwiązania prostego zadania inżynierskiego o charakterze praktycznym, charakterystycznego dla architektury krajobrazu oraz wybrać i zastosować właściwe metody i narzędzia
K_W04ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki i nauk pokrewnych, która jest niezbędna w dalszych etapach kształcenia architekta krajobrazu
K_W13zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu architektury krajobrazu
K_W16ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu geodezji, geometrii wykreślnej, rysunku technicznego i zasad projektowania krajobrazu
Cele przedmiotu
Założenia i cele przedmiotu:
Cel zajęć:
Celem przedmiotu jest wykształcenie biegłości studentów w korzystaniu i stosowaniu i dobieraniu odpowiednich konstrukcji wykreślnych metod odwzorowania, wyćwiczenie umiejętności restytucji tj zidentyfikowania kształtu i cech utworu przedstawianego na rysunku. Szczególną rolą przedmiotu jest kształtowanie wyobraźni przestrzennej, zdolności spostrzegania jako przygotowania do pracy projektowo – inżynierskiej.
Wymagania wstępne
Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:
Matematyka (znajomość podstawowych zagadnień matematyki)
Rysunek techniczny (znajomość podstawowych zasad rysunku technicznego)
Efekty kształcenia dla przedmiotu
Zamierzone efekty kształcenia:
Wiedza:
Student odwzorowuje a także identyfikuje i definiuje podstawowe odwzorowane elementy przestrzeni, określa i nazywa ich wzajemne relacje; stosuje poznane podczas wykładu zasady wybranych metod odwzorowań: metody rzutów Monge’a, metody rzutu cechowanego, metody rzutu aksonometrycznego, metody rzutu środkowego - umieć przedstawiać za ich pomocą elementy trójwymiarowe w dwu wymiarach płaszczyzny rysunku.
Umiejętności:
Student wykorzystuje i nabiera biegłości w stosowaniu poznanych metod odwzorowań do przedstawienia trójwymiarowej przestrzeni w dwu wymiarach płaszczyzny rysunku, dobiera i stosuje właściwe metody konstrukcji dla przeprowadzenia wytyczonego zadania, rozwiązuje zadania konstrukcyjne z zakresu poniżej przedstawionej tematyki, buduje modele wielościanów i powierzchni drugiego stopnia, co powinno być pomocne przy budowie makiet w pracy projektowej.
Student biegle przeprowadza restytucję rzutów tj. identyfikuje na podstawie rysunku kształt elementów przestrzeni i określa ich wzajemne położenia, wykonuje wybrane konstrukcje geometryczne. Student analizuje i interpretuje założenia zadania, planuje przebieg konstrukcji poszczególnych zadań i związane z nim rozmieszczenie rysunku na arkuszu, dobiera i stosuje odpowiednią metodę konstrukcji do jak najefektywniejszego osiągnięcia zamierzonego celu.
Inne kompetencje (postawy):
Kurs geometrii wykreślnej powinien pomóc studentowi rozwinąć wyobraźnię przestrzenną
Metody dydaktyczne
Metody i pomoce dydaktyczne:
Forma zajęć:
ćwiczenia projektowe – prace klauzurowe
Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych:
sala ze stołami projektowymi, komputer, rzutnik multimedialny
Treści programowe przedmiotu
[s. dr inż. arch. Anna Tejszerska - 2012/13]
Treści programowe:
Treść zajęć:
Odwzorowanie punktów i prostych metodą rzutów Monge’a charakterystyczne wielkości i położenia.
Zadania konstrukcji elementów płaskich ze szczególnym uwzględnieniem zależności wynikających z relacji równoległości.
Konstruowanie rzutów prostych figur geometrycznych z wykorzystaniem konstrukcji kładu trapezowego płaszczyzny rzutującej oraz odcinka. Zastosowanie twierdzenia o kącie prostym. Budowa obiektów przestrzennych z wykorzystaniem relacji prostopadłości prostej do płaszczyzny rzutującej.
Konstruowanie brył - zmiana układu rzutni – transformacja.
Wyznaczanie punktów przebicia płaszczyzny prostą i krawędzi pomiędzy płaszczyznami w położeniach szczególnych i ogólnych. Zastosowanie konstrukcji punktu przebicia płaszczyzny prostą przy wyznaczaniu cieni w metodzie rzutów prostokątnych i aksonometrii.
Rzuty, przekroje, rozwinięcie ostrosłupa i graniastosłupa prostego i ukośnego.
Konstruowanie kształtu połaci dachowych przy zadanej linii okapu wyznaczanie kątów jakie tworzą ze sobą sąsiadujące połacie.
Odwzorowanie okręgu. Odwzorowanie i przekroje kuli. Konstruowanie przekrojów powierzchni drugiego stopnia: walcowej i stożkowej obrotowej i nieobrotowej, rozwinięcia – konstrukcja modeli.
Rzut cechowany – zadania dotyczące konstrukcji podstawowych rzut cechowany – zastosowanie w kształtowaniu terenu - projekt robót ziemnych.
Przedstawienie obiektu w perspektywie stosowanej
Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
Forma i warunki zaliczenia:
Kolokwium zaliczeniowe (25%), wykonanie podczas zajęć prac klauzurowych (50%) oraz przygotowujących do nich prac domowych (25%)
Literatura podstawowa i uzupełniająca
Literatura podstawowa i uzupełniająca:
Literatura podstawowa:
1.Anna BŁACH – „Inżynierska Geometria Wykreślna – podstawy i zastosowania” Wydawnictwo Politechniki Śląskiej 2006
2.Bogusław GROCHOWSKI – „Geometria wykreślna z perspektywą”
3.Andrzej KANIA – „Geometria wykreślna z grafiką inżynierską” cz.1 Rzut cechowany. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice 2008
Literatura uzupełniająca:
1.Kazimierz BARTEL – „Perspektywa malarska”
2.Anna BŁACH, Anita PAWLAK – „Inżynierska Geometria Wykreślna – zbiór zadań” Wydawnictwo Politechniki Śląskiej 2008
3.Bogusław GROCHOWSKI - „Wykład z Geometrii Wykreślnej z materiałami do ćwiczeń”
4.Andrzej KANIA - „Geometria wykreślna z grafiką inżynierską” cz. 2 Rzuty Monge’a. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej Gliwice 2008
5.E. OTTO; F. OTTO – „Podręcznik Geometrii Wykreślnej”.