Historia sztuki (wykład)

Opis przedmiotu
Informacje ogólne
Organizator:Wydział Nauk Przyrodniczych i Technicznych - Instytut Matematyki, Informatyki i Architektury Krajobrazu
Kod ECTS:03600-XXXX-WYK0072
Kierunek studiów: Architektura Krajobrazu (stacjonarne I stopnia)
Lokalizacja w planach rocznych:
Etap:Rok I - Semestr 1
Punkty ECTS: 4
Forma zaliczenia: Egzamin
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Lokalizacja w programie modułowym:
Moduł programowy:PRZEDMIOTY OBOWIĄZKOWE » Histroia sztuki
Cele przedmiotu
Założenia i cele przedmiotu:
Cel zajęć:
Celem zajęć jest zapoznanie studenta z historią sztuki od starożytności po czasy współczesne. Wskazanie najważniejszych cech stylowych w architekturze, malarstwie i rzeźbie. Ukazanie wpływu przyrody na sztukę, a zwłaszcza roli krajobrazu w kształtowaniu założeń architektonicznych i urbanistycznych oraz kreowaniu wizji malarskich.
Wymagania wstępne
-
Efekty kształcenia dla przedmiotu
Zamierzone efekty kształcenia:
Wiedza:
Student potrafi wytłumaczyć w chronologiczny sposób rozwój sztuki (powszechnej i polskiej) w kontekście uwarunkowań ideowych, kulturowych, materialnych i społecznych. Ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach artystycznych i najnowszych trendach w architekturze i malarstwie. Rozpoznaje i charakteryzuje poszczególne style w sztuce. Podaje przykłady obiektów architektonicznych, zespołów urbanistycznych, dzieł malarskich i rzeźbiarskich, prezentujących poszczególne style. Wymienia najbardziej znanych artystów i ich dzieła. Potrafi wyjaśnić związek sztuki i przyrody. Opisać rodzaj inspiracji przyrodą w architekturze, urbanistyce oraz malarstwie. Potrafi wskazać rolę sztuki w pracy architekta krajobrazu.
Umiejętności:
Potrafi zaprezentować rozwój sztuki od starożytności po współczesność. Posiada umiejętność merytorycznego uzasadnienia przyczyn powstawania określonych kierunków artystycznych. Student posiada umiejętność identyfikacji stylu określonego obiektu architektonicznego, malarskiego lub rzeźbiarskiego. Łączy określone cechy stylowe z daną epoka historyczną. Umie ocenić związek historycznego założenia urbanistycznego lub architektonicznego z otaczającym go krajobrazem. Potrafi wykorzystać inspirację dziełem sztuki w projektowaniu obiektów architektury krajobrazu.
Inne kompetencje (postawy):
Wyrobienie wrażliwości na sztukę jako elementu pobudzającego inspirację i poszerzającego światopogląd. Jest świadom dziedzictwa kulturowego poszczególnych regionów i krajów.
Metody dydaktyczne
Metody i pomoce dydaktyczne:
Forma zajęć:
Wykład z prezentacją multimedialną
Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych:
Komputer, rzutnik multimedialny, magnetowid, telewizor
Treści programowe przedmiotu
[Dr inż. Piotr Kulesza - 2012/13]
Treści programowe:
Treść zajęć:
Prezentacja roli przyrody i uwarunkowań społeczno - ideowych w kształtowaniu obiektów architektonicznych, urbanistycznych, rzeźbiarskich i malarskich. Przedstawienie relacji sztuka-przyroda w poszczególnych epokach historycznych, stylach architektonicznych, kierunkach malarskich i kanonach rzeźbiarskich. Omówienie inspiracji przyrodą wybranych działach artystycznych i architektonicznych. Scharakteryzowanie najważniejszych stylów w sztuce oraz prezentacja europejskich i polskich przykładów w architekturze, urbanistyce, malarstwie oraz rzeźbie.
Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
Forma i warunki zaliczenia:
Egzamin pisemny(90%), obecność na zajęciach(10%)
Literatura podstawowa i uzupełniająca
Literatura podstawowa i uzupełniająca:
Literatura podstawowa:
1.Białostocki, J. 1969. Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa (oraz późniejsze wydania)
2.Chartytonow E. 1987. Zarys historii architektury, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa
3.Koch W. 1996. Style w architekturze. Arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Warszawa
4.Kozakiewicz S. 2002. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, PWN, Warszawa
5.Miłobędzki A. 1968. Zarys dziejów architektury w Polsce, wyd. 2., Warszawa
6.Pevsner N. 1978. Historia architektury europejskiej T: 1 i 2. Arkady, Warszawa
7.Watkin D. 2001. Historia architektury zachodniej. Arkady, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1.Chastel, A. 1978. Sztuka włoska, t. 1-2, Warszawa
2.Genaille R. 1979. Sztuka flamandzka i belgijska, Warszawa
3.Grimal P. 1970. Miasta rzymskie, PWN, Warszawa
4.Historia sztuki polskiej, pod. red., T. Dobrowolskiego, t. I-III, Kraków 1962
5.Karpowicz M. 1975. Sztuka polska XVII wieku, Warszawa
6.Karpowicz M. 1975. Sztuka polska XVIII wieku, Warszawa
7.Karpowicz M. 1988. Barok w Polsce, Warszawa
8.Kłosińska J.1975. Sztuka bizantyńska, Warszawa
9.Kozakiewiczowa H. 1978. Renesans i manieryzm w Polsce, Warszawa
10.Kulesza P. 2011. Szata roślinna w krajobrazach malarstwa niderlandzkiego XV wieku. Identyfikacja botaniczna roślin na wybranych obrazach. Wyd. KUL, Lublin
11.Murray P. 1999. Architektura włoskiego renesansu, Wyd. VIA, Toruń-Wrocław
12.Secomska k. 1989. Mistrzowie i książęta, wyd. Artystyczne i filmowe, Warszawa
Inne pomoce dydaktyczne:
Prezentacja multimedialna, filmy VHS i DVD, schematy konstrukcji i modele obiektów architektonicznych.