Fizjografia (ćwiczenia)

Opis przedmiotu
Informacje ogólne
Organizator:Wydział Nauk Przyrodniczych i Technicznych - Instytut Matematyki, Informatyki i Architektury Krajobrazu
Kod ECTS:07200-XXXX-CWI0008
Kierunek studiów: Architektura Krajobrazu (stacjonarne I stopnia)
Lokalizacja w planach rocznych:
Etap:Rok I - Semestr 2
Punkty ECTS: 0
Forma zaliczenia: Zaliczenie na ocenę
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Lokalizacja w programie modułowym:
Moduł programowy:Przedmioty obowiązkowe » Fizjografia
Efekty kształcenia:
K_K01krytycznie ocenia nabytą wiedzę i kompetencje oraz konfrontuje je na polu zawodowym
K_K02samodzielnie i we współpracy z ekspertami rozwiązuje problemy zawodowe z wykorzystaniem nabytej wiedzy i umiejętności
K_K06uznaje odpowiedzialność architekta krajobrazu za podejmowane decyzje zawodowe, z uwzględnieniem dorobku i etyki zawodu
K_U01posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej
K_U02dokonuje identyfikacji i analizy zjawisk wpływających na stan środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych dla architektury krajobrazu technik
K_U03podejmuje działania i zadania inżynierskie z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, narzędzi i materiałów, niezbędnych do projektowania i realizacji obiektów architektury krajobrazu
K_U06potrafi w języku polskim i obcym w spójny sposób wypowiadać się w mowie i piśmie na tematy dotyczące wybranych zagadnień z zakresu architektury krajobrazu, z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku architektury krajobrazu jak i innych dyscyplin
K_U07potrafi wyszukiwać i analizować informacje pochodzące z literatury, baz danych oraz różnych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U11potrafi planować i przeprowadzać pomiary i obserwacje, w zakresie działań architektury krajobrazu oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
K_U12potrafi wykorzystać metody badawcze w różnych obszarach działalności inżynierskiej architekta krajobrazu dostrzegając jej aspekty systemowe i pozatechniczne
K_U14potrafi pracować indywidualnie i w zespole oraz wyznacza hierarchię i kolejność działań
K_W04ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki i nauk pokrewnych, która jest niezbędna w dalszych etapach kształcenia architekta krajobrazu
K_W05ma ogólną wiedzę na temat biosfery, chemicznych i fizycznych procesów w niej zachodzących, właściwości surowców roślinnych i zwierzęcych, podstaw techniki i kształtowania środowiska dostosowaną do architektury krajobrazu
K_W06ma ogólną wiedzę na temat funkcjonowania środowiska przyrodniczego i znaczenia jego komponentów
K_W07ma ogólną wiedzę o funkcjonowaniu organizmów żywych na różnych poziomach złożoności, przyrody nieożywionej oraz o technicznych zadaniach inżynierskich dostosowaną do architektury krajobrazu
K_W08wykazuje znajomość podstawowych metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów stosowanych w architekturze krajobrazu pozwalających wykorzystać i kształtować potencjał przyrody, także w celu poprawy jakości życia człowieka
K_W13zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu architektury krajobrazu
K_W14ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej architekta krajobrazu
Cele przedmiotu
Założenia i cele przedmiotu:
Cel zajęć:
Nabycie praktycznych sprawności posługiwania się wiedzą zdobywaną w ramach wykładów. Uzyskanie umiejętności gromadzenia i analizowania danych niezbędnych do wykonywania opracowań ekofizjograficznych. Nabycie umiejętności formułowania wskazań projektowych uwzględniających stan komponentów przyrodniczych krajobrazu.
Wymagania wstępne
-
Efekty kształcenia dla przedmiotu
Zamierzone efekty kształcenia:
Wiedza:
Student rozpoznaje opracowania ekofizjograficzne wykonywane dla odpowiednich potrzeb (osadnictwa, rolnictwa i rekreacji). Rozpoznaje sygnatury map topograficznych. Opisuje cechy komponentów środowiska przyrodniczego konkretnego obszaru. Wyjaśnia funkcjonowanie badanego środowiska przyrodniczego. Rozpoznaje podstawowe związki między cechami elementów środowiska przyrodniczego, procesami przyrodniczymi a formami zagospodarowania badanego terenu. Charakteryzuje podstawowe metody oceny środowiska przyrodniczego.
Umiejętności:
Student posługuje się mapą topograficzną. Formułuje wnioski co do stanu badanych komponentów środowiska przyrodniczego. Interpretuje zależności pomiędzy komponentami środowiska przyrodniczego. Ocenia przydatność dla różnych potrzeb komponentów środowiska przyrodniczego. Wykonuje wybrane fragmenty opracowania ekofizjograficznego w formie tekstowo-graficznej. Przygotowuje prezentację multimedialną wykonanego opracowania. Prezentuje na forum publicznym wykonane opracowanie.
Inne kompetencje (postawy):
Student ma świadomość ważności opracowań ekofizjograficznych dla rozwoju środowiska przyrodniczego. Potrafi współpracować w zespole, w tym kierować jego pracami.
Metody dydaktyczne
Metody i pomoce dydaktyczne:
Forma zajęć:
Praca w grupie. Wykonywanie opracowań graficznych i tekstowych. Prezentacja multimedialna wykonanych prac.
Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych:
Komputer, rzutnik multimedialny.
Treści programowe przedmiotu
[dr Zbigniew Borkowski 2012/13]
Treści programowe:
Treść zajęć:
Przedstawienie przykładowych opracowań ekofizjograficznych dla potrzeb osadnictwa i rekreacji dotyczących obszarów położonych w różnych mezoregionach Lubelszczyzny. Wykonywanie przez studentów cząstkowych opracowań fizjograficznych (analizy środowiska przyrodniczego) dotyczących poszczególnych komponentów środowiska przyrodniczego obszaru wybranego (pod nadzorem prowadzącego) przez daną grupę.
Ocena środowiska przyrodniczego wybranymi metodami. Wykonanie kompleksowej syntezy krajobrazowej (określenie przydatności środowiska przyrodniczego do potrzeb osadnictwa i rekreacji). Prezentacja multimedialna wykonanych opracowań. Dyskusja nad wykonanymi opracowaniami.
Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
Forma i warunki zaliczenia:
Opracowanie zadanego tematu (oceniana jest każda praca cząstkowa oddzielnie), które student wykonuje na ćwiczeniach (66,67%), udział w dyskusji (33,33%).
Literatura podstawowa i uzupełniająca
Literatura podstawowa i uzupełniająca:
Literatura podstawowa:
Bartkowski T., 1977, Metody badań geografii fizycznej, PWN, Warszawa.
Bartkowski T., 1986, Zastosowania geografii fizycznej, PWN, Warszawa.
Bródka S., (red.), 2010, Praktyczne aspekty ocen środowiska przyrodniczego, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Kistowski M., 2003, Procedura sporządzania opracowań ekofizjograficznych w świetle najnowszych uregulowań prawnych, [w:] Ochrona przyrody na obszarach rolnych, Fundacja Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, Towarzystwo na Rzecz Ziemi, Kraków – Oświęcim, 14-33.
Krzymowska-Kostrowicka A., 1997, Geoekologia turystyki i wypoczynku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Richling A. (red.), 2007, Geograficzne badania środowiska przyrodniczego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Richling A., Solon J., 1998, Ekologia krajobrazu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Sołowiej D., 1992, Podstawy metodyki oceny środowiska przyrodniczego człowieka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Literatura uzupełniająca:
Czubla P., Mizerski W., Świerczewska-Gładysz E., 2009, Przewodnik do ćwiczeń z geologii, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Bolewski A., Manecki A., 1993, Mineralogia szczegółowa, Polska Agencja Ekologiczna, Warszawa.
Roniewicz P. (red.), 1999, Przewodnik do ćwiczeń z geologii dynamicznej, Polska Agencja Ekologiczna, Warszawa.
Kossowska-Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M., 2000, Meteorologia i klimatologia. Pomiary, obserwacje, opracowania, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Łódź.
Wyszkowski A., 2008, Przewodnik do ćwiczeń terenowych z meteorologii i klimatologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
Martyn D., 2000, Klimaty kuli ziemskiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Woś A., 1999, Klimat Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Gutry-Korycka M., Werner-Więckowska H., 1996, Przewodnik do hydrograficznych badań terenowych, Wyd. II uzupełnione, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Zawadzki S., 2002, Podstawy gleboznawstwa. PWRiL, Warszawa.
Faliński J. B., 1990, Kartografia geobotaniczna, T. I-III, PPWK, Warszawa-Wrocław.
Starkel L., 1999, Geografia Polski. Środowisko przyrodnicze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Richling A., Ostaszewska K., 2009, Geografia fizyczna Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Uziak S., Turski R. (red.), 2008, Środowisko przyrodnicze Lubelszczyzny, Lubelskie Towarzystwo Naukowe, Lublin.
Inne pomoce dydaktyczne:
Prezentacja multimedialna. Mapy topograficzne.