Kościelne prawo karne materialne (wykład)

Opis przedmiotu
Informacje ogólne
Organizator:Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji - Instytut Prawa Kanonicznego
Kod ECTS:10900-XXXX-0200WYK0014
Kierunek studiów: Prawo Kanoniczne (stacjonarne jednolite magisterskie)
Lokalizacja w planach rocznych:
Etap:Rok III - Semestr 5
Punkty ECTS: 2
Forma zaliczenia: Zaliczenie bez oceny
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Etap:Rok III - Semestr 6
Punkty ECTS: 5
Forma zaliczenia: Egzamin
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Lokalizacja w programie modułowym:
Moduł programowy:Moduł 5 – przedmioty kształcenia kierunkowego » Kościelne prawo karne materialne
Cele przedmiotu
Wymagania wstępne
ZAŁOŻENIA: Założeniem prowadzonych zajęć jest doprowadzenie do przyswojenia i późniejszego stosowania wiedzy z zakresu ustanawiania, aplikowania i zwalniania z sankcji karnych w Kościele.
CEL WYKŁADU:
w zakresie wiedzy: przyswojenie sobie wiedzy o: wrodzonym i własnym prawie do karania swoich wiernych przez Kościół; źródłach normy karnej; przestępstwie kościelnym w ogólności (definicja przestępstwa kościelnego, podział przestępstw kościelnych, stadia przestępstwa; współudział w przestępstwie); podmiocie sankcji karnych w Kościele; karach, ich podziałach i wymierzaniu; okolicznościach wpływających na poczytalność i karalność czynu przestępnego oraz o sposobach ustania kar kanonicznych;
w zakresie postaw: znajomość i umiejętność odpowiedzialnego interpretowania i stosowania instytucji kanonicznego prawa karnego w duchu eklezjologii posoborowej; kształtowanie postaw opartych na takich wartościach jak sumienność, rzetelność, szacunek dla prawdy, sprawiedliwość, autentyczność; budzenie poczucia odpowiedzialności za Kościół i troski o powiększanie w nim dobra wspólnego;
w zakresie umiejętności: Poprzez znajomość materialnego prawa karnego, w ujęciu historycznym i aktualnych przepisach Kościoła łacińskiego, przygotowanie studentów do praktycznego ich stosowania w poradnictwie prawnym lub w sądownictwie kościelnym. Zdobycie umiejętności prowadzenia przedprocesowych porad prawnych, pisania pism obrończych, prowadzenia twórczego i owocnego dialogu z innymi uczestnikami sporu.
METODY DYDAKTYCZNE: wykład z elementami dyskusji nad aktualnymi zagadnieniami prawa karnego; metoda historyczno-prawna oraz dogmatyczna; praca z tekstami źródłowymi i literaturą przedmiotu, rozwiązywanie kazusów.
Efekty kształcenia dla przedmiotu
Metody dydaktyczne
Treści programowe przedmiotu
Władza karania w Kościele.
Przestępstwo kościelne w ogólności: definicja przestępstwa kościelnego; podział przestępstw kościelnych; wielkość przestępstwa; stadia przestępstwa.
Źródła kar kościelnych: ustawa i nakaz karny.
Podmiot sankcji karnych w Kościele.
Kara kościelna w ogólności: pojęcie i cele kary kościelnej; rodzaje kar kościelnych; środki karne i pokuty.
Wymierzanie kar kościelnych.
Zewnętrzne naruszenie ustawy, poczytalność i wina sprawcy jako podstawy odpowiedzialności karnej.
Okoliczności wpływające na poczytalność i karalność czynu przestępnego.
Ustanie kar kościelnych.
Przestępstwa przeciwko religii i jedności Kościoła.
Przestępstwa przeciwko władzy kościelnej i wolności Kościoła.
Uzurpacja kościelnych zadań oraz przestępstwa w ich wykonywaniu.
Przestępstwo fałszu.
Przestępstwa przeciwko specjalnym obowiązkom.
Przestępstwa przeciwko życiu i wolności człowieka.
Zasada ogólna wymiaru kar kościelnych.
Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: obecność na wykładzie, egzamin.
FORMA ZALICZENIA ZAJĘĆ: egzamin ustny.
KRYTERIA ZALICZENIA: obecność, aktywność na wykładzie, wiedza pozytywna.
Literatura podstawowa i uzupełniająca
LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
1.Benedictus XV, Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digestus, Benedicti PP. XV auctoritate promulgates, AAS 9(1917) pars II, s. 3-521.
2.Joannes Paulus II, Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Paulii PP. II promulgates, AAS 75(1983) pars II, s. 1-317.
3.Kongregacja Nauki Wiary, Opracowanie dotyczące zmian wprowadzonych w dokumencie «Normae de gravioribus delictis» zastrzeżonych dla Kongregacji Nauki Wiary, z dnia 21 maja 2010 r., AAS 102(2010), s. 419-430.
4.A. G. Miziński, Poczytalność elementem subiektywnym przestępstwa, „Roczniki Nauk Prawnych” tom XV, numer 1 – 2005, s. 417-435.
5.A. G. Miziński, Wpływ nauki Soboru Watykańskiego II na przepisy kościelnego prawa karnego w KPK z 1983 r., w: K. Burczak (red.), „Sobór Watykański II. Inspiracje i wpływ na Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 roku”, Lublin 2006, s. 61-92.
6.T. Pawluk, „Prawo kanoniczne według kodeksu Jana Pawła II”, t. IV, Doczesne dobra Kościoła. Sankcje w Kościele. Procesy, Olsztyn 1990.
7.J. Syryjczyk, Pojęcie przestępstwa w świetle Kodeksu prawa kanonicznego Jana Pawła II, Prawo kanoniczne, 28(1985), nr 1-2, s. 85-96.
8.J. Syryjczyk, Kanoniczne prawo karne. Część szczególna, Warszawa 2003.
9.J. Syryjczyk, Sankcje w Kościele. Część ogólna. Komentarz, Warszawa 2009.
10.E. Sztafrowski, Podręcznik prawa Kanonicznego, t. 4, Warszawa 1986.
11.W. Wójcik, J. Krukowski (red.), F. Lempa, Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. 4, Księga V Dobra doczesne Kościoła, Księga VI Sankcje w Kościele, Lublin 1987.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1.Joannes Paulus II, Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium auctoritate Joannis Paulii PP. II promulgatus, AAS 82(1990), s. 1033 – 1363.
2.A. Calabrese, Diritto penale canonico, Cinisello Balsamo 1990.
3.V. De Paolis - D. Cito, Le sanzioni nella Chiesa, commento al Codice di Diritto Canonico Libro VI, Urbaniana University Press Roma 2001.
4.A. G. Miziński, Gli Elementi costitutivi del delitto, „Apollinaris”, LXXIV(2001), s. 633-658.
5.A. G. Miziński, Ruolo dell’Ordinario nell’ambito penale, „Apollinaris” LXXVII (2004) 1-2, s. 319-355.
6.A. G. Miziński, La pena canonica come mezzo a difesa della comunione della Chiesa e dei diritti dei fedeli, “Apollinaris” 2004(LXXVII)3-4, s. 859–883.