Poradnictwo psychologiczne (wykład)

Opis przedmiotu
Informacje ogólne
Organizator:Wydział Nauk Społecznych - Instytut Psychologii
Kod ECTS:14400-XXXX-0502WYK0027
Kierunek studiów: Psychologia (stacjonarne jednolite magisterskie)
Lokalizacja w planach rocznych:
Etap:Rok IV - Semestr 8
Punkty ECTS: 5
Forma zaliczenia: Egzamin
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Etap:Rok IV - Semestr 8
Punkty ECTS: 6
Forma zaliczenia: Egzamin
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Lokalizacja w programie modułowym:
Moduł programowy:Przedmioty obligatoryjne » Poradnictwo psychologiczne
Efekty kształcenia:
K_K02Absolwent jest gotów do: samooceny oraz rozwoju własnych kompetencji związanych z pracą psychologa w różnych obszarach.
K_K04Absolwent jest gotów do: okazania szacunku wobec osób o różnych potrzebach w zakresie różnych form pomocy psychologicznej; okazania zrozumienia dla sytuacji ludzi z różnymi problemami i trudnościami.
K_K05Absolwent jest gotów do: wyrażania dbałości o zdrowie psychiczne i fizyczne, identyfikuje indywidualne, społeczne i środowiskowe zagrożenia dla zdrowia psychicznego i somatycznego.
K_K06Absolwent jest gotów do: okazywania troski o prawidłowy przebieg diagnozy i interwencji psychologicznej, tak by nie przyniosła jakiejkolwiek szkody badanym osobom. Jest otwarty na pomoc ekspertów i superwizorów.
K_K08Absolwent jest gotów do: stosowania zasad etycznych i uczciwości intelektualnej w działaniach naukowych oraz praktyce zawodowej psychologa.
K_U01Absolwent potrafi: wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią dyscyplin do analizowania i interpretowania ludzkich zachowań; potrafi wskazać i opisać uwarunkowania (osobowe, społeczne oraz kulturowe) różnych zachowań człowieka oraz funkcjonowania określonych grup społecznych i organizacji posługując się wybranymi podejściami teoretycznymi.
K_U03Absolwent potrafi: ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej; potrafi przygotować pracę pisemną, prezentację multimedialną i wystąpienie ustne z zakresu psychologii oraz porozumiewać się ze specjalistami z zakresu psychologii oraz innymi grupami docelowymi używając różnych technik i kanałów komunikacji; wykorzystując terminologię psychologiczną oraz integrując różne ujęcia i koncepcje psychologiczne, potrafi wypowiadać się i argumentować swoje poglądy w sposób precyzyjny.
K_U05Absolwent potrafi: podejmować działania wspierające własny rozwój osobowy i zawodowy oraz aktywności na rzecz uczenia się przez całe życie.
K_U10Absolwent potrafi: wskazać i proponować kierunki i sposoby podnoszenia jakości życia jednostki, optymalizacji funkcjonowania grup społecznych i organizacji oraz opracowywać programy interwencji (profilaktycznych, pomocowych, szkoleniowych) wobec osób z grup ryzyka zaburzeń funkcjonowania w różnych kontekstach środowiskowych i sytuacjach życiowych.
K_U11Absolwent potrafi: analizować przyczyny i źródła zachowań człowieka oraz przewiduje ich ogólne konsekwencje w aspektach psycho-bio-społecznym; umie opracować propozycje oddziaływań ukierunkowanych na zmianę postaw i zachowań w różnych obszarach praktyki psychologicznej.
K_W08Absolwent zna i rozumie: ma pogłębioną wiedzę na temat procesów orientacji i regulacji psychicznej; zna terminologię, różnorodne uwarunkowania tych procesów oraz współczesne osiągnięcia badań w tym zakresie.
K_W10Absolwent zna i rozumie: zna psychologiczne koncepcje zdrowia i choroby, czynniki wspierające jakość życia i warunkujące zachowania prozdrowotne oraz rolę aktywności własnej w utrzymaniu zdrowia i poprawy jakości życia; posiada wiedzę na temat specyfiki psychospołecznego funkcjonowania osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności oraz metod stosowanych w procesie rehabilitacji.
K_W11Absolwent zna i rozumie: posiada wiedzę na temat różnych form patologii społecznych, zachowań ryzykownych oraz możliwości oddziaływań psychoprofilaktycznych w tym zakresie; ma uporządkowaną wiedzę na temat różnego rodzaju zaburzeń funkcjonowania jednostki i metod ich diagnozowania; zna koncepcje (psychologiczne, biologiczne, interakcyjne i społeczne) wyjaśniające powstawanie i utrzymywanie się tych zaburzeń oraz różne formy udzielania pomocy psychologicznej (psychoprofilaktyka, psychoterapia, rehabilitacja, psychoedukacja, poradnictwo etc.).
K_W14Absolwent zna i rozumie: zasady etyki zawodowej psychologa; zna podstawowe zasady ochrony własności intelektualnej oraz prawa autorskiego.
Cele przedmiotu
Wymagania wstępne
Wprowadzenie do teorii pomagania, struktura procesu, zjawiska i narzędzia pomagania. Nabyta wiedza stanowi podstawę do ćwiczenia umiejętności pomagania.
Efekty kształcenia dla przedmiotu
Metody dydaktyczne
Treści programowe przedmiotu
1.Pomoc psychologiczna- społeczno - kliniczne podstawy wyodrębniania różnych form pomocy. Podstawowa charakterystyka istoty i warunków udzielania pomocy
2.Formalne i treściowe wymiary relacji pomagania ( Brammer, Sęk i inn.)
3.Struktura relacji pomagania.Trzy człony : pomagający- relacja- wspomagany
4.Wyposażenie doradcy, atrybuty osoby potrzebującej pomocy .(Przegląd poglądów Rogers, Augsburger, Ellis i inn)
5.Zjawiska zachodzące w procesie pomagania- autorski model czteropolowy
6.Diagnoza dla potrzeb pomagania- interakcyjny model uzgadniania znaczeń, formułowania problemu.
7.Powstawanie problemów - Czabała, Sęk ,Waclawick, modele Brickmana
8.Komunikacja interpersonalna jako podstawowe narzędzie pomagania - rodzaje , funkcje.
9.Sztuka rozmawiania wg. Schulz von Thuna
10.Zasady słuchania, mówienia, podstawowe techniki prowadzenia rozmowy- informacja zwrotna.
11.Komunikowanie uczuć w relacjach międzyosobowych Komunikowanie się w sytuacji kom]nfliktu (Necki, Kratochwil
12.Teoretyczne modele poradnictwa psychologicznego
13.Kompetentne pomagania wg. G. Egana
14.Ellisa podejście poznawczo emocjonalne do poradnictwa15.Zastosowanie terapii Gestalt Persa w poradnictwie psychologicznym
16.Rogersa koncepcja poradnictwa psychologicznego
Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
·warunki i forma uzyskania zaliczenia: Egzamin pisemny
Literatura podstawowa i uzupełniająca
Literatura:1. Brammer J.(1985) Kontakty służące pomaganiu , Warszawa.2. Edinburg G.M. , Zinberg N.E., Kelman W.,( 1975) Clinical Interviewing. Conseling: principles and techniques, New York 3. Egan G.(2002) Kompetentne pomaganie , Zysk i S-ka ,Poznań4.. Hershenson D.B.,Power P.W.,(1987) Mental Health Counseling. Theory and Practice. Bosto, London, Toronto 5.Mayerscough P.R.,Ford M.,(2001) jak rozmawiać z pacjentem, Gdańsk 6. Nęcki Z.(1996) Komunikacja międzyludzka, Kraków 7. Sęk H.(1993) Spoleczna psychologia kliniczna , PZWN, warszawa 8. Schulz von thun F.(2001) Sztuka rozmawiania, Kraków 9. Okła Wiesława (1998) Wstęp do poradnictwa psychologicznego- niepublikowany skrypt