Ks. dr hab. Piotr Wiśniewski (prof. KUL)

Wydział Nauk Humanistycznych - Instytut Nauk o Sztuce
Katedra Badań nad Monodią i Polifonią Religijną
Stanowisko: Profesor KUL

Ks. Piotr Wiśniewski, ur. w 1972 roku w  Golubiu-Dobrzyniu; muzykolog, historyk muzyki; studia filozoficzno-teologiczne ukończył w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie w 1998 roku dyplomem magistra teologii. W latach 1999-2004 studiował w Insty­tucie Muzykologii KUL, uzyskując magisterium z mu­zykologii z wyróżnieniem na podstawie pracy Śpiewy Mandatum w Graduałach Piotrkowskich z lat 1629-1651, napisanej pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Ireneusza Pawlaka. W latach 2004-2006 odbył studia dok­toranckie z muzykologii (KUL) i otrzymał stopień naukowy doktora nauk humani­stycznych w zakresie historii-muzykolo­gii (2006 r.) na podstawie rozprawy doktorskiej Oficjum rymo­wane o św. Zygmuncie w antyfonarzach płockich z przełomu XV/XVI wieku. Studium hi­storyczno-muzykologiczne, której promotorem był ks. prof. dr hab. Ireneusz Pawlak. W 2012 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii-muzykologii na podstawie publikacji Śpiewy późnośredniowieczne w antyfonarzach płockich z XV/XVI wieku na podstawie responsoriów Matutinum. W latach 2007-2013 pracował na Wydziale Nauk Historycznych i Społecznych UKSW w Warszawie, Muzykologia Teoretyczna i Stosowana, prowadząc najpierw zajęcia zlecone, a następnie jako adiunkt i profesor nadzwyczajny. W 2014 roku rozpoczął pracę jako adiunkt w Katedrze Polifonii Religijnej Instytutu Muzykologii na Wydziale Teologii KUL. Od 2015 roku jest kierownikiem Katedry Polifonii Religijnej KUL, przemianowanej w 2021 roku w Katedrę Badań nad Monodią i Polifonią Religijną. W 2017 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym KUL. W roku akademickim 2017/18 pełnił obowiązki dyrektora Instytutu Muzykologii KUL, a następnie w latach 2018-2019 był jego dyrektorem. Od 2019 roku jest dyrektorem Instytutu Nauk o Sztuce KUL i koordynatorem dyscypliny: nauki o sztuce na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL.

Należy do krajowych i zagranicznych stowarzyszeń naukowych: Stowarzyszenia Polskich Mu­zyków Kościelnych, Towarzystwa Naukowego KUL, Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego, Associazione Internazionale Studi di Canto Gregoriano (sekcja niemieckojęzyczna), Związku Kompozytorów Polskich (Sekcja Muzykologów) oraz Lubelskiego Towarzystwa Naukowego.

 

Najważniejsze osiągnięcia badawcze:

- odkrycie nieznanego dotychczas w polskiej literaturze muzykologicznej i wskazanie z imienia autora śpiewu Ubi caritas

- studium historyczno-muzykologiczne rozpoznanego w antyfonarzach płockich oficjum rymowanego o św. Zygmuncie (jedynego zidentyfikowanego w źródłach polskich) 

- kompleksowe przebadanie tropów brewiarzowych w średniowiecznych antyfonarzach płockich

- pionierskie studium warstwy muzycznej Pontyfikału Płockiego z XII wieku

- zidentyfikowanie w Muzeum Archidiecezji Łódzkiej jedynego w Polsce psałterza proweniencji oliwetańskiej (w toku kompleksowe badania naukowe)

- odkrycie w XV-wiecznym rękopisie rzadko tropowanej w średniowieczu antyfony Salve Regina, w której pojawia się tytuł „Matka Kościoła”, ogłoszony przez Kościół dopiero w 1964 roku

 

Granty:

- Grant Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca - Muzyczny Ślad 2021 "Nieznany kodeks liturgiczno-muzyczny z Muzeum Archidiecezji Łódzkiej. Wstępny opis źródła i edycja melodii". Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

- Grant Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki - Dziedzictwo narodowe „Źródła liturgiczno-muzyczne Opactwa Cystersów w Krakowie - Mogile jako przedmiot badań kultury staropolskiej”. Czas realizacji: 2024 –2029