Współczesne kierunki pedagogiczne (ćwiczenia)

Opis przedmiotu
Informacje ogólne
Organizator:Wydział Nauk Społecznych - Instytut Pedagogiki
Kod ECTS:05700-XXXX-0503CWI0324
Język wykładowy:Język polski
Kierunek studiów: Pedagogika (stacjonarne II stopnia)
Lokalizacja w planach rocznych:
Etap:Rok I - Semestr 2
Punkty ECTS: 0
Forma zaliczenia: Zaliczenie na ocenę
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Lokalizacja w programie modułowym:
Moduł programowy:Przedmioty obligatoryjne » Współczesne kierunki pedagogiczne
Cele przedmiotu
Wymagania wstępne
Założenia i cele przedmiotu
Celem zajęć jest zapoznanie studentów ze współczesnym stanem teorii, koncepcji oraz głównych nurtów w naukach o wychowaniu i ich porównawcza analiza. Służyć temu ma przedstawienie każdego nurtu kierując się takimi kryteriami ich rekonstrukcji jak – geneza wstępna, charakterystyka każdego kierunku oraz uchwycenie istoty, ramy czasowe i zasięg terytorialny jego rozwoju, okres rozkwitu (ewentualnie faza zaniku), ważniejsze daty w rozwoju kierunku, jego przesłanki i przedstawiciele. Równorzędnym celem jest nauczenie studentów umiejętności interpretowania i analizowania rzeczywistości wychowawczej, zrozumienia istoty przemian w pedagogice na tle uwarunkowań społecznych, umiejętności dostrzegania uwarunkowań przemian w oświacie oraz wyboru oryginalnych rozwiązań przydatnych we własnej działalności pedagogicznej. Opanowanie umiejętności krytycznej analizy, co ułatwi poszukiwanie własnej pedagogiki (pedagogii) ze świadomością jej racjonalnych założeń i konsekwencji. Doprowadzenie do myślenia krytycznego i refleksyjnego, wzbogacania i tworzenia własnego, indywidualnego stylu działań pedagogicznych.
Student, jako założony efekt kształcenia, zna i opisuje podstawowe kierunki pedagogiczne i ich założenia wychowawcze. Posiada umiejętność właściwego posługiwania się kategoriami i pojęciami pedagogicznymi, umie analizować i porównywać efekty edukacyjno – wychowawcze poszczególnych kierunków wychowania oraz stosować posiadaną wiedzę w rozwiązywaniu problemów edukacyjnej i wychowawczej praktyki. Umie wskazywać konkretne egzemplifikacje poznanych teorii. Rozumie i umie wyjaśniać występujące pomiędzy nimi różnice. Posiada umiejętność toczenia sporu naukowego, wyrażania swoich poglądów i dyskutowania z poglądami przeciwnymi. Celem zajęć jest także kształtowanie pasji poznawczych, dostarczających nowych źródeł wiedzy dla myślenia skierowanego na naukowy rozwój nauk pedagogicznych. Student wyraża otwartość w poznawaniu kierunków pedagogicznych, wyraża własne s
Efekty kształcenia dla przedmiotu
Metody dydaktyczne
Treści programowe przedmiotu
Skupiają się na klasyfikacji najbardziej typowych kierunków pedagogicznych, dotyczących podstawowych wzorów myślenia naukowego i badań naukowych. Istotne staje się zatem przedstawienie zarówno podstawowych przesłanek teoretycznych, które uprawomocniają pewien model obserwowanych zjawisk wychowawczych, jak i praktycznych rozwiązań edukacyjnych wyrażających cele i interesy twórców nurtów:
1.Pedagogika pozytywistyczna
2.Pedagogika kultury
3.Pedagogika personalistyczna
4.Pedagogika egzystencjalna
5.Pedagogika religii
6.Pedagogika Nowego Wychowania
7.Pedagogika pragmatyzmu
8.Pedagogika Marii Montesorii; Celestyna Freineta
9.Pedagogika Janusza Korczaka, Pedagogika serca
10.Pedagogika krytyczna
11.Pedagogika antyautorytarna
12.Pedagogika emancypacyjna
13.Pedagogika międzykulturowa
14.Pedagogika ekologiczna
15.Pedagogika negatywna (antypedagogika)
Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
Metody i pomoce dydaktyczne
Zajęcia prowadzone są z zastosowaniem następujących metod: wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją, praca z tekstem, praca w grupie, metody dialogowe.
Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych – komputer, rzutnik multimedialny, tablica, plansze, brystol, flamastry.
forma i warunki zaliczenia
Zaliczenie przedmiotu na ocenę, na podstawie:
- aktywność w dyskusji – (25% udziału w ocenie końcowej);
- kolokwia – (35% udziału w ocenie końcowej);
- praca zaliczeniowa – (40% udziału w ocenie końcowej).
Literatura podstawowa i uzupełniająca
literatura podstawowa i uzupełniająca
1.Gajda J. (red.), Pedagogika kultury. Historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy rozwoju, Wyd. UMCS, Lublin 1998
2.Kunowski S., Problematyka współczesnych systemów wychowania, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2010
3.Kwieciński Z., Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki, T. I, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2010
4.Melosik Z., Postmodernistyczne kontrowersje wokół edukacji, Wydawnictwo Edytor, Toruń 1995
5.Milerski B. (red.), Elementy pedagogiki religijnej, Chrześcijańska Akademia Teologiczna, Warszawa 1998
6.Pyrzyk I. (red.), Korczak – człowiek, badacz, pedagog i wychowawca, WSH-E, Włocławek 2003
7.Schoenebeck H., Antypedagogika – być i wspierać zamiast wychowywać, tłum. N. Szymańska, Jacek Santorski &CO Agencja Wydawnicza, Warszawa 1994
8.Szkudlarek T., Śliwerski B., Wyzwania pedagogiki krytycznej i antypedagogiki, Niezależne Wydawnictwo Harcerskie „Impuls”, Kraków 1991
9.Śliwerski B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005
10.Śliwerski B. (red.), Pedagogika alternatywna – dylematy teorii, Wyd. Impuls, Kraków 2010
*Podstawowe dla danego kierunku pozycje bibliograficzne są podawane podczas zajęć.