Fizjografia (zajęcia terenowe)

Opis przedmiotu
Informacje ogólne
Organizator:Wydział Nauk Przyrodniczych i Technicznych - Instytut Matematyki, Informatyki i Architektury Krajobrazu
Kod ECTS:16900-XXXX-TER0086
Kierunek studiów: Architektura Krajobrazu (stacjonarne I stopnia)
Lokalizacja w planach rocznych:
Etap:Rok I - Semestr 2
Punkty ECTS: 0
Forma zaliczenia: Zaliczenie bez oceny
Rozkład zajęć 2023/2024
Rozkład zajęć 2022/2023
Lokalizacja w programie modułowym:
Moduł programowy:Przedmioty obowiązkowe » Fizjografia
Efekty kształcenia:
K_K01krytycznie ocenia nabytą wiedzę i kompetencje oraz konfrontuje je na polu zawodowym
K_K02samodzielnie i we współpracy z ekspertami rozwiązuje problemy zawodowe z wykorzystaniem nabytej wiedzy i umiejętności
K_K06uznaje odpowiedzialność architekta krajobrazu za podejmowane decyzje zawodowe, z uwzględnieniem dorobku i etyki zawodu
K_U01posiada umiejętność precyzyjnego porozumiewania się z różnymi podmiotami w formie werbalnej, pisemnej i graficznej
K_U02dokonuje identyfikacji i analizy zjawisk wpływających na stan środowiska naturalnego i zasobów naturalnych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych dla architektury krajobrazu technik
K_U03podejmuje działania i zadania inżynierskie z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, narzędzi i materiałów, niezbędnych do projektowania i realizacji obiektów architektury krajobrazu
K_U06potrafi w języku polskim i obcym w spójny sposób wypowiadać się w mowie i piśmie na tematy dotyczące wybranych zagadnień z zakresu architektury krajobrazu, z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku architektury krajobrazu jak i innych dyscyplin
K_U07potrafi wyszukiwać i analizować informacje pochodzące z literatury, baz danych oraz różnych źródeł, także w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U11potrafi planować i przeprowadzać pomiary i obserwacje, w zakresie działań architektury krajobrazu oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski
K_U12potrafi wykorzystać metody badawcze w różnych obszarach działalności inżynierskiej architekta krajobrazu dostrzegając jej aspekty systemowe i pozatechniczne
K_U14potrafi pracować indywidualnie i w zespole oraz wyznacza hierarchię i kolejność działań
K_W04ma podstawową wiedzę z zakresu biologii, chemii, matematyki i nauk pokrewnych, która jest niezbędna w dalszych etapach kształcenia architekta krajobrazu
K_W05ma ogólną wiedzę na temat biosfery, chemicznych i fizycznych procesów w niej zachodzących, właściwości surowców roślinnych i zwierzęcych, podstaw techniki i kształtowania środowiska dostosowaną do architektury krajobrazu
K_W06ma ogólną wiedzę na temat funkcjonowania środowiska przyrodniczego i znaczenia jego komponentów
K_W07ma ogólną wiedzę o funkcjonowaniu organizmów żywych na różnych poziomach złożoności, przyrody nieożywionej oraz o technicznych zadaniach inżynierskich dostosowaną do architektury krajobrazu
K_W08wykazuje znajomość podstawowych metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów stosowanych w architekturze krajobrazu pozwalających wykorzystać i kształtować potencjał przyrody, także w celu poprawy jakości życia człowieka
K_W13zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z zakresu architektury krajobrazu
K_W14ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej architekta krajobrazu
Cele przedmiotu
Założenia i cele przedmiotu:
Cel zajęć:
Doskonalenie umiejętności bezpośredniego określania stanu komponentów środowiska w terenie. Ocena wzajemnych powiązań komponentów środowiska w terenie. Nabywanie sprawności formułowania wskazań projektowych z możliwością ich bieżącej weryfikacji w ramach dyskusji.
Wymagania wstępne
-
Efekty kształcenia dla przedmiotu
Zamierzone efekty kształcenia:
Wiedza:
Student charakteryzuje komponenty środowiska przyrodniczego analizowanego obszaru. Tłumaczy funkcjonowanie analizowanego środowiska przyrodniczego. Objaśnia podstawowe związki między cechami elementów środowiska przyrodniczego, procesami przyrodniczymi a formami zagospodarowania analizowanego terenu.
Umiejętności:
Student korzysta z mapy topograficznej. Analizuje ustnie (na bieżąco w terenie) stan komponentów środowiska przyrodniczego. Ocenia wzajemne powiązania pomiędzy komponentami środowiska przyrodniczego. Formułuje wskazania projektowe i broni ich w dyskusji.
Inne kompetencje (postawy):
Student ma świadomość ważności stanu środowiska przyrodniczego dla jakości życia ludzi. Student ma świadomość ważności opracowań ekofizjograficznych dla rozwoju środowiska przyrodniczego. Student wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo indywidualne i zbiorowe.
Metody dydaktyczne
Metody i pomoce dydaktyczne:
Forma zajęć:
Zajęcia terenowe: rozmowa i dyskusja (metoda problemowa), elementy wykładu konwencjonalnego (tradycyjnego).
Treści programowe przedmiotu
[dr Zbigniew Borkowski 2012/13]

Treści programowe:
Treść zajęć:
Miejscem pracy jest dolina Konopniczanki leżąca w odległości około 1 kilometra w kierunku południowo-zachodnim od budynku Instytutu Architektury Krajobrazu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Studenci w ramach zajęć terenowych analizują stan komponentów środowiska przyrodniczego. Studenci oceniają stan komponentów środowiska przyrodniczego. Końcowym etapem pracy jest formułowanie wskazań projektowych odnośnie lokalizowania w danym miejscu odpowiednich elementów zagospodarowania realizujących funkcje harmonizujące ze środowiskiem przyrodniczym.
Kryteria oceny i sposoby weryfikacji zakładanych efektów kształcenia
Forma i warunki zaliczenia:
Obecność: 30%, aktywne uczestnictwo w bieżącej dyskusji: 70%.
Literatura podstawowa i uzupełniająca
Literatura podstawowa i uzupełniająca:
Literatura podstawowa:
Bartkowski T., 1977, Metody badań geografii fizycznej, PWN, Warszawa.
Bartkowski T., 1986, Zastosowania geografii fizycznej, PWN, Warszawa.
Bródka S., (red.), 2010, Praktyczne aspekty ocen środowiska przyrodniczego, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
Krzymowska-Kostrowicka A., 1997, Geoekologia turystyki i wypoczynku, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Richling A. (red.), 2007, Geograficzne badania środowiska przyrodniczego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Richling A., Solon J., 1998, Ekologia krajobrazu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Sołowiej D., 1992, Podstawy metodyki oceny środowiska przyrodniczego człowieka, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Literatura uzupełniająca:
Roniewicz P. (red.), 1999, Przewodnik do ćwiczeń z geologii dynamicznej, Polska Agencja Ekologiczna, Warszawa.
Wyszkowski A., 2008, Przewodnik do ćwiczeń terenowych z meteorologii i klimatologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
Woś A., 1999, Klimat Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Gutry-Korycka M., Werner-Więckowska H., 1996, Przewodnik do hydrograficznych badań terenowych, Wyd. II uzupełnione, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Królikowski L., Kowaliński S., Trzciński L. (red.), 1986, Album gleb Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Starkel L., 1999, Geografia Polski, Środowisko przyrodnicze, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Richling A., Ostaszewska K., 2009, Geografia fizyczna Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kondracki J., 2009, Geografia regionalna Polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Uziak S., Turski R. (red.), 2008, Środowisko przyrodnicze Lubelszczyzny, Lubelskie Towarzystwo Naukowe, Lublin.
Inne pomoce dydaktyczne:
Mapy topograficzne.